Hægt er að flokka smuraðferðir bifreiðahreyfla í fjórar grunngerðir: smurningu á þrýstilotu, skvetta smurningu, smurningu á olíuúða og smurningu á fitu. Samkvæmt mismunandi smurhlutum gegna þessar fjórar smuraðferðir allar áhrifaríku hlutverki í samræmi við eigin eiginleika þeirra.
(1) Smurning á þrýstingshringrás: Til smurningar á núningsyfirborðum sem bera mikið álag, svo sem aðallegu, tengistangalegu, knastáslegu, ventlahjólabúnaði osfrv., er smurolíu sprautað inn í núningsflötin með ákveðnum þrýstingi með því að nota smurolíudæla, sem kallast þrýstingssmúra. Það einkennist af áreiðanlegum rekstri, góðum smuráhrifum og góðum hreinsunar- og kæliáhrifum, en uppbygging kerfisins er flóknari.
(2) Skvetta smurning: Til smurningar á núningshlutum sem erfitt er að ná til eða bera lítið álag með þrýstingsolíuafhendingu, eins og strokkavegg, tímatökubúnaði, kaðflaborði o.s.frv., er skvetta eða fallvirkni hreyfanlegra hluta notuð. til að skila smurolíu á núningsyfirborðið, sem kallast skvettsmurning. Það einkennist af einfaldri uppbyggingu og lítilli orkunotkun, en smuráreiðanleiki er lítill, sem auðvelt er að valda oxun og mengun smurolíu.
(3) Smurning á olíuþoku: Til smurningar á núningshlutum með minna álag eða tiltölulega lágan hreyfihraða, svo sem kúluhaus ventilstillingarskrúfunnar, efri enda ventilstangarinnar og veltiarmsins, er olíuþoka notað til að festast í kringum núningsyfirborðið og renna síðan hægt saman og komast inn í núningshlutana. Þessi leið er smurning á olíuúða.
(4) Smurning á fitu: Fyrir hluta annarra hjálpartækja, svo sem viftu, vatnsdæluás og vélarskafts, vegna lítillar álags og lítið núningstap, er fitu reglulega bætt við til smurningar.